Denar, sprzączka i sztabka z brązu sprzed tysięcy lat. Oto nowe znaleziska z pow. tomaszowskiego

Jak informuje Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków, interesującego odkrycia dokonał Maciej Podgórski, właściciel Muzeum 3 Dywizji Piechoty Legionów w Zamościu, podczas prowadzonych przez siebie poszukiwań militariów na terenie tomaszowskiego nadleśnictwa. Po uprzedniej zgodzie konserwatora, przy użyciu wykrywacza metalu w lesie w okolicach Ulowa odnalazł kilka przedmiotów, których pochodzenie datuje się na okres rzymski.

„Omawianego znaleziska dokonano w strefie wielokulturowego zespołu osadniczego z bardzo intensywnym osadnictwem kultury wielbarskiej (od początku III po połowę V w. po Chrystusie – dwa cmentarzyska, trzy osady i wiele znalezisk luźnych). Po zaniku kultury wielbarskiej dowody na obecność osadnictwa późnych Germanów, którzy albo pozostali w okolicach Ulowa, ale wrócili/przybyli tutaj z południa w wyniku różnych wydarzeń w okresie wędrówek ludów. Najprawdopodobniej ich osadnictwo można datować od drugiej połowy V po około połowę VI w., a może i dłużej, częściowo „zazębiali się” z tzw. wczesnymi Słowianami, co ostatnio przestaje już dziwić” – czytamy na facebookowym profilu Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Co znaleziono?

Jednym ze znalezisk jest fragment sztabki ze stopu miedzi, najprawdopodobniej z brązu. Uwagę przykuwa także znaleziona srebrna moneta, czyli denar wybity w 156 r. n.e. Na jednej stronie widać na niej podobiznę cesarza rzymskiego Antoniusa Piusa i napis „ANTONIUS AUG PIUS P.P…”, a na drugiej – postać Pax z napisem „TRIPOTXIX”. Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków przypomina przy tym, że monety tego typu trafiły na ziemie polskie z dużym opóźnieniem, ale były używane przez długi czas, dlatego znaleziony denar nie ma wpływu na datowanie całego znaleziska.

Z całą pewnością z czasów schyłku cesarstwa rzymskiego pochodzi zapinka kuszowata również wykonana jest ze stopu miedzi (pewnie z brązu). Jest silnie skorodowana i lekko odkształcona. Jej pochodzenie datuje się na około połowę IV wieku naszej ery.

Czwartym ze znalezionych przedmiotów jest rama sprzączki wykonanej ze stopu miedzi (także z brązu), w której nie zachował się kolec. Wstępnie datowana jest na pierwszą połowę V wieku naszej ery.

Zobacz także: