Zmarł jeden z najstarszych polskich olimpijczyków. Roman Korban miał 96 lat

Urodzony 23 maja 1926 roku w Nadwornej (woj. stanisławowskie) Roman Korban wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku.

Odpadł w eliminacjach rywalizacji na 800 metrów, zajmując z czasem 1.54,7 czwarte miejsce w trzecim przedbiegu z udziałem sześciu zawodników.

Z akademickich mistrzostw świata w Berlinie w 1951 roku przywiózł dwa medale - srebrny w biegu na 800 metrów i brązowy w sztafecie 4x400 m.

Sześć razy startował w latach 1949-1953 w meczach międzypaństwowych reprezentacji Polski.

Dwukrotnie ustanowił rekord kraju. 12 lipca 1953 roku przebiegł w Zabrzu 1000 m w czasie 2.27,0, a 15 sierpnia 1951 w Berlinie z reprezentacyjną sztafetą 4x400 m uzyskał rezultat 3.17,2.

Startował w barwach klubów OMTUR Gdynia oraz gdańskich Zrywu i Spójni.

Trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski, dwa razy na 800 m (1951-1952) oraz na 1500 m (1951). Sięgnął także po cztery srebrne medale mistrzostw kraju - na 800 m (1949, 1950 i 1953) i w sztafecie 4x400 m (1949). Był także wielokrotnym medalistą halowych mistrzostw Polski.

Absolwent Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych w Gdyni w 1952 roku, w 1956 roku ukończył stołeczną Akademię Wychowania Fizycznego. Doktoryzował się 16 lat później.

Był cenionym szkoleniowcem nie tylko w Polsce, gdzie w latach 1965-1968 przewodniczył Centralnej Radzie Trenerów PZLA.

W latach 1972-1975 przebywał w USA, a od 1981 osiadł w Australii.

Roman Korban był autorem wielu książek, m.in. "35 lat chwały sportu olimpijskiego", "Sport wśród Polonii amerykańskiej" oraz "Witajcie w Australii".

Najstarszym polskim olimpijczykiem jest urodzony 24 stycznia 1926 roku w Krakowie Eugeniusz Stanisław Lewacki, który startował w olimpijskich turniejach hokeja na lodzie w St. Moritz (1948) i Oslo (1952).

Zobacz zdjęcia: Aż trudno uwierzyć, że nie ma ich już z nami. Oni odeszli w 2023 roku. Polska