Koniec roku szkolnego 2024/2025
Wakacje za pasem, pogoda zachęca do wyjazdów, a szkolne korytarze pustoszeją szybciej niż zwykle. To nie złudzenie – w wielu szkołach uczniowska frekwencja gwałtownie spada. Jak tłumaczy Szymon Lepper, nauczyciel z V LO w Gdyni i działacz Związku Nauczycielstwa Polskiego: – Niestety w wielu placówkach tak to wygląda. Mówię „niestety”, ponieważ w ten sposób skracamy w rzeczywistości okres zajęć dydaktycznych, ale dajemy również zły sygnał dzieciakom, że po pierwsze obowiązek szkolny może być realizowany wybiórczo. Po drugie, sugerujemy, że chodzą do szkoły dla ocen – nie o to chodzi w edukacji, oceny nie są najważniejsze.
Problem jest złożony. Z jednej strony – dzieci są już po klasyfikacji, zajęcia często mają luźniejszy charakter. Z drugiej – to wciąż czas roku szkolnego, który formalnie trwa. Zdarza się, że to sami rodzice podejmują decyzję o wcześniejszym „rozpoczęciu” wakacji, wyjeżdżając lub po prostu zostawiając dziecko w domu.
Psycholog: To nie musi być czas stracony
O tym, czy warto jeszcze posyłać dziecko do szkoły, mówi psycholożka z Lublina, Beata Sosnowska-Krawczyk:
– Oczywiście każdy przypadek jest indywidualny, ale z psychologicznego punktu widzenia warto, by dziecko chodziło do szkoły do końca. Ten czas może być bardzo ważny dla budowania relacji społecznych – to są właśnie te dni, kiedy odbywają się gry integracyjne, zabawy, wycieczki. To bezcenny czas dla dzieci, szczególnie tych, które zmagają się z samotnością i brakiem kontaktów rówieśniczych.
To podejście kładzie nacisk na społeczne funkcje szkoły. Nawet jeśli nie ma już sprawdzianów, a lekcje mają nieformalny charakter – sama obecność wśród rówieśników jest wartością. Dodatkowo obecność w szkole to dla dzieci lekcja odpowiedzialności i konsekwencji.
– Rok szkolny trwa do 27 czerwca. To nie jest przypadek. Chodzenie do szkoły do końca uczy, że obowiązki realizujemy od początku do końca – podkreśla psycholożka.
Rodzic: nie namawiamy, ale nie zniechęcamy
Z drugiej strony – są też rodzice, którzy rozumieją zmęczenie dzieci. Dla nich te ostatnie dni nie muszą być obowiązkiem za wszelką cenę. Jak mówi Maciej, ojciec ośmioletniej Anastazji: – Nie namawiamy, ale i nie zniechęcamy córki do chodzenia w ostatnich dniach. To się dzieje naturalnie. Na lekcjach jest luźniej, są wycieczki, więcej rozmów o wakacjach. Jeśli rano ciężko się wstaje, tłumaczymy, że już za chwilę będzie mogła spać do woli.
To podejście zakłada większą elastyczność i uważność wobec dziecka. Czasem – jak zauważa Beata Sosnowska-Krawczyk – warto szukać kompromisu: – Zdarza się, że dziecko naprawdę jest przemęczone. Wtedy warto zapytać: dlaczego nie chce iść do szkoły? Jeśli to zmęczenie – może warto pozwolić na jeden czy dwa dni odpoczynku. Ale nie odcinać dziecka całkowicie od społecznych aktywności.
Szkoła jako przestrzeń relacji, nie tylko nauki
W wielu szkołach nauczyciele – świadomi końcoworocznego znużenia – celowo odchodzą od „podręcznikowego” nauczania. Zamiast tego organizują gry, warsztaty, rozmowy. Jak mówi Szymon Lepper: – Mające często bardzo atrakcyjna charakter i trochę luźniejszą formę. To ważny moment na zawsze potrzebną integrację grupy, choćby w zmniejszonej liczbie, lepsze poznanie się i podzielenie swoimi pasjami i hobby, czy też zwykłą rozmowę.
Takie podejście pokazuje, że szkoła może funkcjonować jako przestrzeń wychowawcza, wspólnotowa – nie tylko jako miejsce zdobywania wiedzy.
Posyłać dziecko do szkoły? Oto jest pytanie
Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, czy dziecko powinno chodzić do szkoły do ostatniego dnia czerwca. Dla jednych będzie to niepotrzebne przedłużanie obowiązku, dla innych – okazja do wzmocnienia więzi z rówieśnikami i nauczycielami. Warto jednak zastanowić się nie tylko nad tym, czy dziecko coś się jeszcze nauczy, ale czego może doświadczyć. Bo choć wakacje są już za rogiem, szkoła nadal może być miejscem ważnych spotkań. A czasem – właśnie teraz, gdy nie ma ocen – dzieją się rzeczy najcenniejsze.
Zobacz także: Mural Wdzięczności w Lublinie
