Nie żyje Tadeusz Janowski. Był wybitnym naukowcem na Politechnice Lubelskiej

i

Autor: Politechnika Lubelska, Materiały prasowe

Nie żyje Tadeusz Janowski. Był wybitnym naukowcem na Politechnice Lubelskiej

2022-12-19 8:24

Tadeusz Janowski w chwili śmierci miał 89 lat. Przez 55 natomiast był związany z Politechniką Lubelską.

Prof. dr hab. inż. Janowski urodził się w 1933 r. w Bogumiłowie koło Piotrkowa Trybunalskiego. Edukację zaczynał w łódzkiej szkole naukowej transformatorów i właśnie z tamtejszymi placówkami związał się zawodowo w pierwszych latach kariery naukowej.

Do Lublina przyjechał w 1967 r. i rozpoczął pracę na politechnice, która jeszcze wtedy nazywała się Wyższą Szkołą Inżynierską. Kiedy zaczynał, Zespół Elektroniki na Wydziale Elektrycznym liczył sobie 5 osób. Prof. Janowski jako kierownik zwiększył tę liczbę do 30. Od 1999 r. do 2004 był dyrektorem Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii, który powstał z Zespołu Elekroniki. Politechnika Lubelska podkreśla, że to właśnie dzięki prof. Janowskiemu katedra, którą zarządzał, jest poważanym za granicą ośrodkiem badań w zakresie technologii nadprzewodnikowych, plazmowych, odnawialnych źródeł energii, kompatybilności elektromagnetycznej i pomiarów właściwości miękkich materiałów magnetycznych.

Jego zasługi są jednak większe, co pewnie mogłoby potwierdzić 18-cioro doktorów nauk technicznych, z których 7 zostało doktorami habilitowanymi, a 4 profesorami. Doprowadził też do tego, że w 1977 r. Wydział Elektryczny był pierwszym na uczelni, który uzyskał prawa doktoryzowania, a w 2000 r. jako drugi - do nadawania stopnia doktora habilitowanego. Przysłużył się też fabrykom znajdującym się na Lubelszczyźnie i w całej Polsce, m.in. Zakładom "EDA-PREDOM" w Poniatowej, "PZL" w Świdniku i Wytwórni Wód Mineralnych w Grodzisku Wielkopolskim. Stało się to za sprawą wykonanych przez niego prac, które mają cechy oryginalności i są objęte ochroną patentową.

Prof. Janowski był też dziekanem Wydziału Elektrycznego (1973-1975 i 1982-1987) i prorektorem ds. nauki Politechniki Lubelskiej przez trzy kadencje (1975-1981 i 1996-1999). Był członkiem towarzystw naukowych i technicznych w kraju, m.in KE PAN, LTN i IEEE.

W dorobku pisarskim miał ponad 350 publikacji naukowych, 10 książek i 21 patentów. Za swoje osiągnięcia został wyróżniony przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego oraz rektora politechniki. Otrzymał także m.in. Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, medal "Zasłużony dla Lublina i dla Lubelszczyzny" i medal Prezydenta Miasta Lublina.

Prof. zmarł 15 grudnia, natomiast pogrzeb odbędzie się w czwartek 22 grudnia o godz. 11 w kaplicy przy ul. Lipowej w Lublinie.