Wakacje w PRL-u – słońce, kartki i maluchy na Helu
Wakacje w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej miały swój niepowtarzalny klimat. Choć dziś mogą wywoływać uśmiech sentymentalny lub zdziwienie, dla wielu były najpiękniejszymi wspomnieniami z dzieciństwa. W czasach, gdy paszport był rarytasem, a zagraniczne wyjazdy przywilejem, polskie morze, Mazury czy Tatry tętniły życiem.
Organizatorem większości wakacyjnych wyjazdów był Fundusz Wczasów Pracowniczych (FWP), który zapewniał robotnikom i urzędnikom możliwość wypoczynku w przystępnej cenie. Ośrodki były rozrzucone po całym kraju – od Świnoujścia po Krynicę Górską. Standard? Różny. Atmosfera? Rodzinna. Wczasy z pełnym wyżywieniem, wieczorki taneczne i obowiązkowe rajdy piesze z przewodnikiem – to była klasyka. Alternatywą były „wczasy pod gruszą” – forma dofinansowania, która kończyła się zwykle pobytem u rodziny na wsi lub na działce.
Wakacje w czasach PRL-u. Wiesz, jak wtedy wypoczywano? QUIZ
Szczytem luksusu były wakacje nad morzem – Ustka, Mielno czy Władysławowo przyciągały tłumy. Na plaży panował tłok, ale nikt się tym nie przejmował. Parawany, dmuchane zabawki, słońce i gofry z bitą śmietaną – to był wakacyjny rytuał. Wieczorem obowiązkowy spacer po deptaku i zakup pamiątkowej muszli. Choć czasy były trudne, wakacje w PRL-u miały swój urok – prosty, rodzinny i pełen dziecięcej radości. To wspomnienia, które pachną oranżadą, słońcem i beztroską.
PRL – kiedy był?
PRL to historyczne państwo polskie istniejące pomiędzy 1944 a 1989 rokiem. Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej została uchwalona 22 lipca 1952 r. Powojenne lata to czas przemian politycznych i społecznych. Codzienne życie w tym czasie było bardzo trudne przez wzgląd na brak towarów i ograniczony dostęp do informacji.
