- To bardzo nietypowe. Wchodzimy do sekretariatu, mówimy nazwisko, zabieramy teczkę i tyle - mówi Zofia Wodzińska, która odbierała świadectwo swojego dziecka. - Dzieci tęsknią za tą klasyczną formą zakończenia roku. Za sobą też bardzo tęsknią, bo jednak od marca, to bardzo długo jak się nie widziały się i już chciałyby do szkoły.
- Myślę, że to jest przykre. Te starsze dzieci są przyzwyczajone do pewnej formy świętowania początku i zakończenia roku - mówi Monika Biszczad, która przyszła po świadectwo swojego młodszego syna. - Jestem też mamą ucznia pierwszej klasy i dla niego to jest na pewno trudna sytuacja.
Rodzice przyznają, że ich dzieci cieszą się, że we wrześniu prawdopodobnie lekcje będą odbywały się już normalnie. Dla nich to też będzie ulga.
- Rodzice musieli łączyć swoją pracę z nauczaniem dzieci - przyznaje pan Arkadiusz, tata Oli, która uczy się w jednej z lubelskich podstawówek. - Dało się to przeżyć, ale to było mocno absorbujące. Wymagało tez dużej dyscypliny.
- To była ciężka praca rodzica, dziecka i nauczyciela - dodaje pani Monika - Powiedzmy sobie szczerze, te obowiązki były rozłożone co najmniej po równo na nauczycieli i rodziców. Zwłaszcza jeżeli chodzi o nauczanie tych młodszych roczników. Tym starszym też trzeba było pomagać, szczególnie ze ścisłymi przedmiotami. Konieczne było przypomnienie sobie wiedzy i to wszystko wymagało dużo pracy. Taki drugi etat dla rodzica.
Sytuacja epidemii spowodowała, że lubelscy uczniowie przez ostatnie 3 miesiące uczyli się zdalnie z domu. I pomimo, że wakacje dopiero się rozpoczynają, to jak powiedzieli nam rodzice, dzieciaki już chciałyby wrócić do szkoły.
