Wsie widma w woj. lubelskim. Tych miejsc już nie ma na mapie

Przejdź dalej, aby poznać listę wsi widm w woj. lubelskim!

Nieistniejąca już wieś w gminie Izbica lub w gminie Tarnogóra, powiecie krasnostawskim; prawdopodobnie kolonia lub przysiółek Izbicy istniejący w latach międzywojennych.

Miejscowość ta miała 186 mieszkańców i mieszkanek, 26 budynków mieszkalnych, 133 osoby były narodowości polskiej (w tym 3 wyznania prawosławnego), a 53 żydowskiej. Wieś ta dzisiaj już nie istnieje w oficjalnych spisach GUS-u.

Źródło: Wikipiedia

Nieistniejąca już wieś na terenie obecnej gminy Łuków, a dawnej gminy Dąbie, w powiecie łukowskim, w województwie lubelskim. Wieś położona była pośród Lasów Łukowskich, wzdłuż drogi Domanice – Żdżary, około 5,8 km na południe od Domanic. Należała do parafii w Domanicach.

Jagodne jest w zestawieniu PRNG jako inny obiekt fizjograficzny.

W 1827 we wsi znajdowało się 22 domy. W 1888 we wsi znajdowało się 40 gospodarstw, kuźnia, szkółka, opuszczona karczma oraz dwie gajówki (na północnym i południowym krańcu).

W 1916 w Jagodnem została założona publiczna szkoła powszechna, nie miała jednak siedziby – co roku lekcje były prowadzone w innej chałupie wiejskiej. W 1924 z inicjatywy nauczyciela Juliana Jerzyka powołany został komitet budowy szkoły. Dzięki opodatkowaniu mieszkańców i mieszkanek oraz przy nakładzie ich własnej pracy, a także finansowaniu ze środków udzielonych przez Spółdzielnię Budowy Szkół Powszechnych w Łukowie oraz Wydział Powiatowy Sejmiku w Łukowie do roku 1928 powstał nowy budynek szkoły.

Podczas kampanii wrześniowej 14 września 1939 na skraju lasu pod Jagodnem i Warkoczem kompanie 6 i 8 1 pp Leg. z 1 DP Leg. stoczyły przegraną potyczkę z wojskami niemieckimi, w wyniku której zmuszone zostały do wycofania się na południe powiatu.

1 sierpnia 1953 roku mieszkańcy i mieszkanki wsi zostali wysiedleni na tereny ówczesnego województwa olsztyńskiego. Obecnie na gruntach dawnego Jagodnego mieści się poligon akademicki Lotniczej Akademii Wojskowej w Dęblinie.

Źródło: Wikipedia

Dawna wieś, obecnie na terenie Ukrainy, rejonu czerwonogrodzkirgo obwodu lwowskiego. Leżała tuż na północ od Ulwówka, w pobliżu Bugu.

W związku z poprowadzeniem nowej granicy państwowej na Bugu, 4 lewobrzeżne wsie (Cieląż, Horodłowice, Pieczygóry i Ulwówek) z gminy Skomorochy pozostały po wojnie w Polsce. Pozostała, główna część gminy, znalazła się w ZSRR, przez co polskie wsie przyłączono do sąsiedniej gminy Chorobrów, która po wojnie weszła w skład powiatu hrubieszowskigo w woj. lubelskim. W 1951 roku wieś wraz z niemal całym obszarem gminy Chorobrów została przyłączona do Związku Radzieckiego w ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku.

Źródło: Wikipedia

Historyczna nazwa wsi, obecnie obejmuje wsie Gardzienice Pierwsze i Gardzienice Drugie, w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Piaski.

Źródło: Wikipedia

Dawna wieś, będąca południową częścią wsi Chrzanów w województwie lubelskim. Obecnie obejmuje miejscowości Chrzanów Pierwszy, Chrzanów Drugi, Dąbrowa i Zawygonie, będące częściami Chrzanowa.

Źródło: Wikipedia

Dawna część Chrzanowa koło Lublina, obecnie obejmująca wsie Chrzanów Trzeci i Chrzanów Czwarty.

W 1708 roku znajdowały się tutaj: 2 karczmy i 1 folwark, a chłopi posiadali 40 wołów, 56 koni, 223 krowy, 66 świń, 98 owiec, 68 pni pszczół oraz 45 sadów owocowych.

Źródło: Wikipedia

Dawna młyńska osada królewska, położona na południowy zachód od Lublina, na lewym brzegu Bystrzycy.

Chłopie sąsiadowały od północy i zachodu z Konopnicą, od południa z Sulisławicami i Zemborzycami, a od wschodu z Wrotkowem. Wieś powstała przed rokiem 1383, jednak pierwsza wzmianka o niej pochodzi z roku 1405. Wtedy król Władysław Jagiełło nadał Janowi z Dzierzkowic dochody z tutejszego młyna. Młyn ten upadł do 1418 roku, kiedy to starosta lubelski nadał go ze stawem i łąką niejakiemu Maciejowi. Około 1426 roku młyn się reaktywował, czego dowodzi wzmianka o nadaniu dziesięcin klasztorowi św. Brygidy w Lublinie. W 1439 roku król Władysław Warneńczyk nadał 3 łany w Chłopiu sołtysowi Wrotkowa, a w 1456 Jan Szczekocki odstąpił młyn szlachcicowi Boguszowi w zamian za część wsi Ponikwoda. Wtedy też dziesięciny od tutejszych kmieci i młynarzy pobiera kaplica na zamku w Lublinie. W 1461 roku Chłopie jest własnością Mikołaja Wybiegaja, a w latach 1505-1518 posesorem miejscowego młyna jest Andrzej Sadurka. Miejscowość została wchłonięta przez pobliski Wrotków w 1661 roku.

Źródło: Wikipedia

Zniesiona nazwa wsi w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Dzwola.

Miejscowość została zniesiona z dniem 1 stycznia 2015 z jednoczesną zmianą statusu dotychczasowych części wsi Branew na wsie: Branew Ordynacka i Branew Szlachecka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Wieś należy do Parafii pw. św. Anny w Branwi.

Wieś Branew dzieliła się na dwa sołectwa: Branew Ordynacka i Branew Szlachecka. Ponadto istnieje część wsi o nazwie: Sapy która powstała w 1852 r. wskutek karczunku lasu, wcześniej istniała na tym terenie cegielnia. W II połowie XIX w. były tutaj zabudowania należące do folwarku Chrzanów Szlachecki. W 1921 r. Sapy liczyły 5 domów i 28 mieszkańców i mieszkanek.

Źródło: Wikipedia

W roku 1470–80 „Braczenyno”, „Braczyenino”, dziś nie istnieje, a lokalizacja niepewna.

Wieś stanowiła własność szlachecką w parafii Jaroszyn (obecnie parafia Góra Puławska).

Właściwie nie wiadomo, czy Bracienino nie leżało tak jak Jaroszyn na lewym brzegu Wisły, na obszarze dawnego województwa sandomierskiego, ale mogło równie dobrze leżeć w granicach dawnego województwa lubelskiego. W drugiej połowie XV w., kiedy Długosz tworzył swoje dzieło, była to wieś już opuszczona. Nie uzupełnił on także imienia i nazwiska właściciela wsi ani nazw wsi sąsiadujących z Bracieninem. Prawdopodobna więc lokalizacja wsi jest na prawym brzegu Wisły, naprzeciw Jaroszyna[3], w okolicy Bronowic, Łęka i Piotrowice.

Wiadomo natomiast od Długosza, że z łanów kmiecych dziesięcina snopowa wartości do 4 grzywien dowożą klasztorowi świętokrzyskiemu.

Jest także możliwe, że wieś jeśli nie została zniszczona przez Wisłę, została włączona do sąsiednich wsi np. Łęka.

Źródło: Wikipedia

Dawna wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Puławy.

W roku 1827 wieś w gminie i parafii Gołąb liczyła wówczas 10 domów i 103 mieszkańców i mieszkanek.

Zostali wywłaszczeni w 1936 roku. Znaczna ich grupa nabyła ziemię od dziedziczki wsi Siostrzytów w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Trawniki w celu założenia nowej osady, którą nazwali Bonów.

Na terenie wysiedlonej wsi powstał poligon Oficerskiej Szkoły Lotnictwa w Dęblinie. Obecnie miejsce to ma charakter uroczyska, znajdującego się na terenie Lasu Bonowskiego, a w nim jedna kapliczka.

Źródło: Wikipedia